Boris & Jimi: november 2009

dag lieve mensen.

wij hebben een hele trieste week achter de rug, we zijn namelijk in totaal al 3 camera's verloren en hebben nog geen mooi plekje van NZ gezien. jimi heeft op het vliegveld van changhai zijn camera ergens laten liggen, en omdat die stomme stink chineesen geen fatsoenlijk woord engels spreken was het onmogelijk om hem weer terug te krijgen. toen kwamen we met hele droevige hoofdjes aan in auckland met de gedachten eindelijk geen stink chinees meer te zien, bleek dat auckland voor zo'n 80% uit chineesen bestond (nog droeviger dus). toen hebben we drie dagen onze kuiten getraind in auckland, wat ook al niet al te prettig was. het enige goeie dat we in auckland hebben gedaan in een nieuwe camera gekocht, nauja jimi dan. een leuke verassing was wel dat we er gratis nog een extra cameratje bij kregen (boris kon dus ook nog wat leuke plaatjes schieten) na die geweldige drie dagen zijn we maar naar het noorden gelift in de hoop snel mooie dingen te zien en mischien ook sanne en jeroen te vinden. we zijn eerst naar whangarei gelift wat best succes was. alleen het begin ging een beetje moeizaam maar dat kwam meer doordat we gewoon op de verkeerde plek stonden (en wij ons maar afvragen waarom alle voorbij komende automobulisten nee schudden na het zien van ons versierde kartonnen bordje:P). toen iemand ons eenmaal in orewa had gedropt (plaats vlak boven auckland) besloot een of andere lijpe spanjaard die hier op vakantie was ons maar mee te nemen (ja deze spanjaard was net zo verdwaast als anton). toen hebben we 2 nachten in whangarei op de camping gestaan. we willen daar heel graag foto's van laten zien maarja dat word hem niet want die zijn allemaal foetsie. en je komt er nu achter waarom.

we besloten na die 2 dagen whangarei maar verder omhoog te liften in de hoop sanne en jeroen eerder te spotten. na lang over leg (zo'n 2 sec) besloten we naar kawakawa te gaan (worsed plan ever). het liften ging heel soepel we hebben nergens langer dan 10 min hoeven wachten. het laatste stuk werden we opgepikt door 2 maori's hardstikke aardige lui, alleen toen we na 1 min al een glas bourdon/7up kregen aangeboden hadden we er wel al een raar gevoel bij. na een beetje met die lui gepraat te hebben stond een van die lui erop dat we bij zijn zus (waar zij heen gingen) in de tuin gingen pitten. wij dachten; ach waarom niet aardige lui toch. toen we daar aankwamen waren er allemaal vet vaage lui, maar wel heel aardig en oprecht dus wij hadden zoiets van nou laten we maar doen. het was allemaal hardstikke gezellig. (wou dat we jullie daar de foto's van konden laten zien, echt meest geweldige foto's ooit maarja dat word hem dus niet). een paar pilsjes en een hoop gezelligheid later moesten we toch even wat eten. maar wij met onze domme hgoofden gingen natuurlijk allebij mee, niet wetend dat er ook nog andere lui rond liepen die we dus niet konden vertrouwen. toen we terug kwamen waren van ons bijde onze gewone rugzakken mee genomen, waar eigenlijk alle belangrijke spullen in zaten waaronder dus ook de camera's, de piama's (sorry verleppie en wokkel), mijn verhalen boekje (boris), mijn sjaal (boris, sorry mama), mijn portomonee (jimi), paspoort (boris). dut was dus niet zo leuk. gelukkig kon ik (boris) mijn paspoort terug krijgen door met wat van die vage lui mee te lopen een donker steegje in en ze vervolgens $200 te betalen, beetje para maar ik heb het overleeft. vervolgens hebben we onze backpacks bij die gast die ons een lift had gegeven in de auto gelegd, en zijn daar zelf ook in gaan slapen met de deuren op slot. na een lange nacht zonder slaap en allemaal vage lui om ons heen die op de auto klopten en zo, heeft die gast ons mee genomen naar zijn huis in whangarei om bij te komen en te douchen en te ontbijten enzo, ik weet wat jullie denken: dom om nog een keer zoiemand te vertrouwen maar deze man konden we echt vertrouwen. hij voelde zich zo schuldig dat echt zijn laatste centjes heeft besteed aan ons ontbijt en benziene voor een lift naar een camping aan zee. hier eindigt het hele maori verhaal dus. toen konden we weer verder met ons eigen verhaal. eerst maar eens op zoek naar sanne en jeroen. we zijn van die camping weer terug gelift naar whangarei om daar het rode busje van sanne en jeroen te zoeken. gelukkig ging dat allemaal zeer voorspoedig. die avond hebben we ergens in de middle of nowere wild gekampeerd met de tent in de schapen keutels.

hier zijn wel foto's van ons grotten avontuur ook en ons avondje zuipen aan het strand :D.

kamperen op schapenkeutels

jimi: boeiee!, boris: huh?

boris is zeer content met z'n flesje wiskey (ofwel: slaapmutsje)

boris met lamp in mond

sanne ziet voor het eerst in haar leven een grot van binnen

jimi, king of the hill.

boris was iets te groot voor de grot, jimi had nergens last van.

stoere sanne op steen.

stoere jongens op steen.

op de duikplank

voet steen

jaja het was donker in de grot.

jimi zag het gat in de rots niet.

jeroen vond het mooi:)

wij vonden het toch wel een beetje eng.

heel lastig zo'n komkommerverpakking

maar sanne vond hem wel lekker:P

jimi achterin busje :D

en hier de gezelligheid voorin

op de brug terug naar stink auckland om te internetten.

jimi was zeer verbaast

jimi stond ilegaal op de camping om kosten te besparen dus moesten we hem voetsel en drank brengen.

gezellig, drankje en muziekje erbij

lekker chinees peukie doen.

op de camping.

we hebben nu weer camera's dus jullie zullen snel van ons weer horen, laten we hopen dat het niet weer zo depressief als deze keer. tot ziens allemaal, we missen iedereen nu al,hopen dat dat goed komt het komende half jaar.

dikke kus aan iedereen, jimi (maurice) en boris (jorrit). xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx